Tevbenin istisnasız bütün inananlara tavsiye edilmesinin sebebi, şu şekilde ifade edilir. Zayıf karaktere sahip bireylerin, nefislerine hâkim olup, gayret etseler dahi, yüce Allah’ın her alandaki emir ve yasaklarını tam manasıyla yerine getirememelerinden dolayı, kendilerinin sebep oldukları kusur ve eksikliklerden soyutlanamazlar. 
Yüce Allah işte bu sebeplerle inananların tamamına tevbe ve istiğfarda bulunmalarını emir ve tavsiye etmekle kalmıyor, tevbe edip, günahlarının bağışlanmasını istedikleri zaman, kurtuluşa erip, mutluluğa ulaşacaklarını ümit etmelerini de tavsiye ediyor. 
İşte bundan ötürü bu tavsiye veya emir karşısında tüm insanların ölmeden önce yapmaları gereken tek şey, yüce Allah’ın kabul edeceğini umarak günahlarından bir an önce tevbe etmeleridir.
Zemahşerî der ki: Günah işleyen birey, sonra günahından tevbe ederse, günahını her hatırladığında tevbesini yenilemesi gerekir. Çünkü birey yüce Allah’a kavuşuncaya (ölünceye) kadar söz konusu bu pişmanlığında ve kararlılığında devamlı olması gerekir.